ผมนี่แหละ มะนาวต่างนุด(จบ)

เสิ่นอี้ ชายหนุ่มพลเมืองชั้นห้าซึ่งเป็นพลเมืองต่ำต้อยที่สุดแห่งดาวเอวา มีอาชีพเก็บอุจจาระสัตว์เลี้ยงของบรรดาพลเมืองชั้นสูงกว่าตน กระทั่งวันหนึ่งไปเก็บอุจจาระสัตว์เลี้ยงของปราชญ์เพี้ยนแห่งยุค เขาพบว่าชายชรากำลังประดิษฐ์ระบบโกลาหลขึ้น จึงคิดว่าระบบอาจเปลี่ยนแปลงชีวิตตนเองได้ 

ประการสำคัญคือมีองค์กรลับชื่อคิลล์แองเจิลต้องการระบบโกลาหลนี้ด้วยราคาสูงลิบลิ่ว ทำให้เขาหาโอกาสขโมยระบบโกลาหลจากห้องทดลองของปราชญ์เพี้ยน

          อย่างไรก็ตามเขาถูกผู้ควบคุมกฎจับได้ขณะกำลังหลบหนีจากห้องทดลอง สุดท้ายเขาถูกปืนลำแสงเอวาสยิงเข้าใส่ จนทำให้ไปเกิดใหม่ในร่างชายหนุ่มที่อยู่คนละห้วงเวลาและห้วงจักรวาลต่างกัน

          เมื่อเสิ่นอี้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา พลันมีเสียงจากระบบโกลาหลทักทายเขาขึ้นมาก่อนว่า “อยากเปลี่ยนแปลงตนเองไหม?”

          เสิ่นอี้ตาลุกวาวด้วยความตื่นเต้น เขาตอบโดยไม่ยั้งคิดว่า “อยากสิ!”

          ระบบตอบกลับเสียงราบเรียบว่า “หากโอนเนอร์ยอมรับระบบแล้ว ในอนาคตไม่สามารถแก้ไขหรือยกเลิกได้ จนกว่าโอนเนอร์จะเสียชีวิต.....ยืนยันหรือไม่?”

          เสิ่นอี้กดปุ่มยืนยันในหัวอย่างไม่คิดอะไรมากว่า “ยืนยันสิ!...รออะไรเล่า?!”

          “ติ๊ง!.....ยินดีต้อนรับเข้าสู่ระบบโกลาหล นับแต่นี้ต่อไปโอนเนอร์ไม่มีสิทธิยกเลิกการใช้งาน รวมทั้งต้องทำตามคำสั่งของระบบอย่างเคร่งครัด หากทำผลงานได้ดี รางวัลย่อมเป็นสิ่งที่โอนเนอร์คาดไม่ถึง.....ขอให้โชคดี”

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งที่อาจมีการอ้างอิงสถานที่ในโลกแห่งความเป็นจริง ทว่าบุคคลและองค์กรทั้งหลายในนิยายล้วนแต่งขึ้นโดยอาจมีอยู่จริงบางส่วนหรือไม่มีอยู่จริงเลย ทั้งนี้ผู้แต่งไม่ได้มีเจตนาพาดพิงบุคคลหรือองค์กรใดๆ เป็นการเฉพาะ เป็นการแต่งเพื่อรังสรรค์อรรถรสในการอ่านของเนื้อเรื่องเท่านั้น

ผู้แต่งจะอัปนิยายวันละ 2-3 ตอนทุกวัน ยกเว้นวันศุกร์วันเดียว โดยจะเริ่มติดเหรียญตอนใดนั้น จะแจ้งให้ผู้อ่านทุกคนทราบเป็นระยะ